Russian Neo-Eurasian Geopolitics as a Total Ideology on the Example of Aleksandr Dugin’s Concept


Abstrakt

The purpose of this article is to outline the geopolitical concepts of Aleksandr Dugin, the guru of Russian Eurasian geopolitics as a total ideology. After the collapse of the USSR, there was a rapid renaissance of geopolitics in Russia, which was an ideological attempt to rationalise the role and place of the post-Soviet Russian state in the post-Cold War international system. The dynamic development of geopolitics in Russia was also a way for the Russians to overcome the post-imperial trauma and the post-Soviet identity crisis. Geopolitics was to define the global aspirations and goals of the Russian Federation, being the quintessence of postmodern Russian messianism and setting a new historical mission for this state. One of several geopolitical trends in Russia was neo-Eurasianism, whose main ideologist was Aleksandr Dugin. The Russian geopolitician has proceeded to formulate a total ideology based on geopolitics for Russia, which is to constitute an intellectually and conceptually attractive synthesis of all the universalist ideologies practised in this country throughout history. Dugin tries to integrate geopolitics with the metaphysics and philosophy of being, transforming it into a kind of ideocratic sacrum and ideological signpost for the contemporary Russian state.


Afanasjew J., Groźna Rosja, transl. M. Kotowska, Warszawa: Oficyna Naukowa, 2005.

Bäcker R., Międzywojenny eurazjatyzm. Od intelektualnej kontrakulturacji do totalitaryzmu?, Łódź: Wydawnictwo Ibidem, 2000.

Bieleń S., Tożsamość międzynarodowa Federacji Rosyjskiej, Warszawa: Oficyna Wydawnicza ASPRA-JR, 2006.

Brzezinski Z., The Grand Chessboard. American Primacy and Its Geostrategic Imperatives, New York: Basic Books 1997.

“Czy Putin jest awatarem. Grzegorz Górny’s interview with Aleksandr Dugin”, Fronda 2001, No. 23/24.

Doroszczyk J., “Aleksandra Dugina Czwarta Teoria Polityczna jako antyzachodnia alternatywa wobec polityki liberalno-demokratycznej Zachodu”, Chorzowskie Studia Polityczne, 2016, No. 11.

Fukuyama F., The End of History and the Last Man, New York: The Free Press, 1992.

Gołąbek B., Lew Gumilow i Aleksander Dugin. O dwóch obliczach eurazjatyzmu w Rosji po 1991 roku, Kraków: Wydawnictwo Uni-wersytetu Jagiellońskiego, 2012.

Huntington S.P., Zderzenie cywilizacji i nowy kształt ładu światowego, transl. H. Jankowska, Warszawa: Warszawskie Wydawnictwo Literackie Muza, 2001.

Kaczorowski P., My i oni. Państwo jako jedność polityczna. Filozofia polityczna Carla Schmitta w okresie republiki weimarskiej, Warszawa: Oficyna Wydawnicza Szkoły Głównej Handlowej, 1998.

Kagarlicki B., Imperium peryferii. Rosja i system światowy, transl. Ł. Leonkiewicz, B. Szulęcka, Warszawa: Wydawnictwo Krytyki Politycznej, 2012.

Кагарлицкий Б., От империи – к империализму: Государство и возниковение буржуазной цивилизации, Москва: URSS, 2014.

Kennedy P., Mocarstwa świata: narodziny, rozkwit, upadek. Przemiany gospodarcze i konflikty zbrojne w latach 1500–2000, transl. M. Kluźniak, Warszawa: Książka i Wiedza, 1994.

Kissinger H., System światowy, transl. M. Antosiewicz, Wołowiec: Wydawnictwo Czarne, 2016.

Lobkowicz E., “O metafizyce nacjonał-bolszewizmu”, Fronda, 1998, No. 11/12.

Lobkowicz E., “Rasputin Putina”, Fronda 2001, No. 23/24.

Marciniak W., “Mapa i pamięć o imperium. Kartograficzne symbole nostalgii postsowieckiej”, in: Inne wymiary polityki, ed. by W. Marciniak, Warszawa: Instytut Studiów Politycznych Polskiej Akademii Nauk, 2013.

Massaka I., Eurazjatyzm. Z dziejów rosyjskiego misjonizmu, Wrocław: Wydawnictwo Funna, 2001.

Mikołejko Z., Mity tradycjonalizmu integralnego. Julius Evola i kultura religijno-filozoficzna prawicy, Warszawa: Wydawnictwo Instytutu Filozofii i Socjologii Polskiej Akademii Nauk, 1998.

Moczulski L., Geopolityka. Potęga w czasie i przestrzeni, Warszawa: Dom Wydawniczy Bellona, 2000.

Nowak A., Pokusy geopolityki rosyjskiej (po 1991 roku), in: idem, Od imperium do imperium. Spojrzenia na historię Europy Wschodniej, Kraków: Arcana, 2004.

Paradowski R., Eurazjatyckie imperium Rosji. Studium idei, Toruń: Wydawnictwo Uniwersytetu Mikołaja Kopernika, 2001.

Schmitt C., Theorie des Partisanen. Zwischenbemerkung zum Begriff des Politischen, Berlin: Duncker & Humblot, 1963.

Sykulski L., “Koncepcja Radykalnego Podmiotu i «czwarta teoria polityczna»” Aleksandra Dugina w kontekście bezpieczeństwa Polski i Unii Europejskiej”, Przegląd Geopolityczny, 2014, vol. 8, pp. 229–242.

Świder K., Rosyjska świadomość geopolityczna wobec Ukrainy i Białorusi (po rozpadzie Związku Radzieckiego), Warszawa: Instytut Studiów Politycznych Polskiej Akademii Nauk, 2015.

Дугин A., “Карл Шмитт. Пять уроков для России”, Наш современник, 1992, No. 8, pp. 129–135.

Дугин A., Консервативная Революция, Москва: Арктогея, 1994.

Дугин A., Мартин Хайдеггер. Возможность русской философии, Москва: Академический проект, 2011.

Дугин A., Мартин Хайдеггер. Метаполитика. Эсхатология бытия, Москва: Академический проект, 2016.

Дугин A., Мартин Хайдеггер. Философия другого начала, Москва: Академический проект, 2010.

Дугин A., Основы геополитики. Геополитическое будущее России, Москва: Арктогея, 2000.

Дугин A., Проект «Евразия», Москва: Яуза, 2004; Тамплеры пролетариата (Национал-Большевизм и инициация), Арктогея, Москва 1997.

Дугин A., Философия войны, Москва: Яуза, 2004.

Дугин A., Философия традиционализма, Москва: Арктогея, 2002.

Дугин A., Четвертая политическая теория, Москва: Амфора, 2009.

Жириновский B., О судьбах России (part 1: Уроки истории; part 2: Последний бросок на юг; part 3: С моей точки зрения), Москва 1993.

Зюганов Г., География победы. Основы российской геополитики, Москва 1997.

Ионин Л., Социология культуры: Путь в новое тысячилетие, Москва: Логос, 2000.

Савицкий П., Месторазвитие русской промышленности, Берлин: Издание Евразийцев, 1932.


Opublikowane : 2019-12-30


Świder, K. (2019). Russian Neo-Eurasian Geopolitics as a Total Ideology on the Example of Aleksandr Dugin’s Concept. Civitas. Studia Z Filozofii Polityki, 25, 61-85. https://doi.org/10.35757/CIV.2019.25.04

Konrad Świder 
Institute of Political Studies, PAS  Polska
https://orcid.org/0000-0003-3861-7607

PhD, Assistant Professor at the Institute of Political Studies of the Polish Academy of Sciences.