Autoetnografia 2.0
Abstrakt
This text is a methodological diary—a meta-autoethnography, an attempt to report on the course and formation of auto-reflection on various aspects of autoethnography in the broad sense. It is the reinterpretation of selected fragments of the author’s own texts of an autoethnographic profile, and a description of the process by which the concept of the essay emerged. It addresses the role of autoethnography in the anthropological cognitive process and autoethnography’s contemporary methodological status. The author intends to show how his reflections were shaped and to open the door to the scholar’s “kitchen” by describing how the questions, phrases, and ideas inscribed in his notebook served as departure points for further reflection and representation in the essay. He tells how his thoughts were structured, what reading and ideas inspired him, and finally, how these often laconic, fragmentary, and disorganized notes and observations brought together the issues and themes worthy of anthropological expansion and consideration.
Słowa kluczowe
autoetnografia; doświdczenie; fenomenologia; dziennik; metodologia; politropia; wstęga Möbiusa
Bibliografia
Bochner Arthur P., Ellis Carolyn, 2016, Evocative Autoethnography: Writing Lives and Telling Stories, Left Coast Press, Walnut Creek, CA.
Chang Heewon, 2016, Autoethnography as Method, Routledge, New York.
Darmach Krystian, 2012, „Lizbońska pastelaria. Antropolog jako obserwator obcej kultury. Studium metodologiczne”. Niepublikowana praca doktorska napisana pod kierunkiem Andrzeja Pawła Wejlanda, IEiAK UŁ, Łódź.
Denzin Norman K., 1997, Interpretive Ethnography. Ethnographic Practices for the 21st Century, Sage, London.
Holton Gerald J., 1973, Thematic Origins of Scientific Thought: Kepler to Einstein, Harvard University Press, Cambridge, Mass.
Madison B. Gary, 1993, Hermeneutyka Husserla jako przyczynek do dyskusji na temat wyjaśniania i rozumienia, w: Zdzisław Krasnodębski, Klaus Nellen (red.), Świat przeżywany. Fenomenologia i nauki społeczne, PIW, Warszawa.
Kacperczyk Anna, 2014, Autoetnografia — technika, metoda, nowy paradygmat? O metodologicznym statusie autoetnografii, „Przegląd Socjologii Jakościowej”, t. 10, nr 3, s. 32–74.
Kopacki Andrzej, 2008, Christian Kracht, tristesse royale i wstęga Möbiusa, „Literatura na Świecie”, nr 1–2: William Carlos Williams.
Muncey Tessa, 2010, Creating Autoethnographies, Sage, Los Angeles–London.
Patočka Jan, 1993, Filozofia kryzysu nauki według Edmunda Husserla i jego koncepcja fenomenologii „świata przeżywanego”, w: Zdzisław Krasnodębski, Klaus Nellen (red.), Świat przeżywany. Fenomenologia i nauki społeczne, PIW, Warszawa.
Reed-Danahay Deborah E. (red.), 1997, Auto/ethnography: Rewriting the Self and the Social (Explorations in Anthropology), Berg Publishers, Oxford–New York.
Warnock Mary, 2005, Egzystencjalizm, tłum. Monika Michowicz, Prószyński i S-ka, Warszawa.
Katedra Studiów Latynoamerykańskich i Porównawczych Uniwersytetu Łódzkiego Polska
https://orcid.org/0000-0002-1102-6260
Ten utwór jest dostępny na licencji Creative Commons Uznanie autorstwa-Użycie niekomercyjne-Na tych samych warunkach 4.0 Międzynarodowe.
