Dyskretna uwodzicielska moc seriali
Abstrakt
The author attempts to describe the “struggle” between recipient and creator in the context of those studies of the media which see the crucial process as not only “what the media do to people”, but also “what people do with the media”. Prominence is given to the subtle mechanisms of the game played by viewers of soap opera serials. On the basis of these studies describes how the viewers create their own “individual rules of watching” Polish soap operas (such as the popular M jak miłość [“L as in Love”]) and use different means of distancing themselves from the watched serial (which in the article is described as the „I watch it but…” tactic). The analysis of the above mechanisms allows attempting to answer the question to what degree active reception protects the viewer from the influence of the serial?
Słowa kluczowe
serial; władza; wpływ; telewizja; media; taktyki
Bibliografia
Certeau Michel de, 2008, Wynaleźć codzienność. Sztuki działania, tłum. Katarzyna Thiel-Jańczuk, Wydawnictwo Uniwersytetu Jagiellońskiego, Kraków.
Citko Katarzyna, 2004, „M jak miłość”, czyli o negocjacjach związanych z procesami produkcji i odbioru serialu, w: Alicja Kisielewska (red.), Między powtórzeniem a innowacją. Seryjność w kulturze, Rabid, Kraków.
Drozdowski Rafał, 2010, Obraza na obrazy. Strategie społecznego oporu wobec obrazów dominujących, Zysk i S-ka, Poznań.
Fiske John, 1998, Brytyjskie badania kulturowe, w: Robert C. Allen (red.), Teledyskursy. Telewizja w badaniach współczesnych, tłum. Edyta Stawowczyk, oprac. Andrzej Gwóźdź, Szumacher, Kielce.
Foucault Michel, 1988, Gry władzy (wywiad z M. Foucault), „Literatura na Świecie”, nr 6.
Gałuszka Mieczysław, 1996, Między przyjemnością a rytuałem. Serial telewizyjny w kulturze popularnej, Wydawnictwo Akademii Medycznej, Łódź.
Goban-Klas Tomasz, 1999, Media i komunikowanie masowe. Teorie i analizy prasy, radia, telewizji i Internetu, PWN, Kraków.
Godzic Wiesław, 1999, Telewizja jako kultura, Rabid, Kraków.
Godzic Wiesław, 2004, Telewizja i jej gatunki po „Wielkim Bracie”, Universitas, Kraków.
Halawa Mateusz, 2003, Blok. Zapiski z badań terenowych nad publicznością telewizyjną, „Kultura Popularna”, nr 4.
Halawa Mateusz, 2006, Życie codzienne z telewizorem, Wydawnictwa Akademickie i Profesjonalne, Warszawa.
Hall Stuart, 1979, Serial telewizyjny albo obłaskawianie świata, „Przekazy i Opinie”, nr 2.
Helman Alicja, 1991, Za co kochamy i dlaczego nienawidzimy seriali, „Kino”, nr 5.
Jenkins Henry, 1992, Textual Poachers. Television Fans and Participatory Culture, Routledge, New York–London.
Kisielewska Alicja, 2004, Serial telewizyjny jako forma mitologizacji kultury, w: Alicja Kisielewska (red.), Między powtórzeniem a innowacją: seryjność w kulturze, Rabid, Kraków.
Lubelska Krystyna, 2002, Życie jest serialem, „Polityka”, nr 51/52.
Manovich Lev, 2008, The Practice of Everyday (Media) Life, www.manovich.net [6.10.2008].
Modleski Tania, 1991, Opera mydlana: wszystko dla pań, „Dialog”, nr 5–6.
Oliver Mary Beth i in., 2008, Exploring Implications of Perceived Media Reinforcement on Third-Person Perceptions, „Commmuniaction Research”, t. 35, s. 745–769.
Rosen Ruth, 1986, Search for Yesterday, w: Todd Gitlin (red.), Watching Television: A Pantheon Guide to Popular Culture, Knopf Publishing Group, New York.
Stachówna Grażyna, 1994, Seriale — opowieści telewizyjne, w: Dariusz Czaja (red.), Mitologie popularne. Szkice z antropologii współczesności, Universitas, Kraków.
Storey John, 2003, Studia kulturowe i badania kultury popularnej. Teorie i metody, tłum. Janusz Barański, Wydawnictwo Uniwersytetu Jagiellońskiego, Kraków.
Taylor Lisa, Willis Andrew, 2006, Medioznawstwo. Teksty, instytucje, odbiorcy, tłum. Marek Król, Wydawnictwo Uniwersytetu Jagiellońskiego, Kraków.
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu Polska
Ten utwór jest dostępny na licencji Creative Commons Uznanie autorstwa-Użycie niekomercyjne-Na tych samych warunkach 4.0 Międzynarodowe.
