Celem opracowania stało się nie tylko syntetyczne omówienie podstawowych działań resortu spraw wewnętrznych PRL w stosunku do przedstawicielstw „Solidarności” w RFN w latach 80. XX w. O wiele ważniejsza była przy tym krytyczna polemika z dwoma grupami świadków historii, tj. oficerów tajnych służb oraz byłych działaczy opozycji demokratycznej, którzy prezentowali skrajne poglądy co do własnej pracy związkowej w Republice Federalnej oraz domniemanych możliwości operacyjnych polskiej służby Bezpieczeństwa. Autor tekstu polemizuje z poglądami obu wspomnianych grup.
Możesz również Rozpocznij zaawansowane wyszukiwanie podobieństw dla tego artykułu.