Populizm i demokracja: Ekwador w dobie correizmu

Abstrakt

Dziesięcioletnie rządy prezydenta Rafaela Correi w Ekwadorze doprowadziły do znaczącej zmiany w życiu politycznym tego państwa. Correizm, czyli koncepcja i praktyka rządzenia R. Correi, stanowi doskonały punkt wyjścia do zbadania zależności między populizmem a demokracją oraz wskazania czynników deformujących współcześnie funkcjonowanie systemów demokratycznych – nie tylko w kontekście latynoamerykańskim.
W artykule próbuję odpowiedzieć na pytania: czy populizm stanowi jedynie zagrożenie dla demokracji, oraz czy rządy R. Correi możemy uznać za autokrację? W analizie wykorzystuję „matrycę”, służącą do identyfikacji autorytarnych zachowań przywódców politycznych, opracowaną przez Levitsky’ego i Ziblatta w 2018 r.
Konkludując, dochodzę do wniosku, że o ile correizm był strategią polityczną deformującą demokratyczny system rządów w Ekwadorze, to przyczynił się on do stabilizacji życia politycznego w tym kraju (mimo polaryzacji sceny politycznej), a populizm był niezbędnym narzędziem dla zdobycia i utrzymania władzy przez R. Correę w tym państwie w latach 2007-2017.