Миф Великой Отечественной войны как инструмент внешней политики России
Abstrakt
Sakralizacja sowieckiego zwycięstwa nad nazizmem stanowi centralny element rosyjskiej polityki historycznej. To również istotny wątek w ofensywie ideologicznej Kremla obliczonej na legitymizację współczesnych ambicji mocarstwowych Rosji. Mesjanistyczny mit zbawienia świata od absolutnego zła podczas II wojny światowej ma wybielać bądź unieważniać ciemne karty historii Związku Sowieckiego. Jego funkcją jest też legitymizacja wszystkich późniejszych wojen toczonych przez ZSRS i Federację Rosyjską, łącznie z interwencjami wojskowymi na Węgrzech, w Czechosłowacji lub Afganistanie, agresją przeciwko Ukrainie i interwencją w Syrii. Zgodnie ze współczesną neosowiecką wykładnią miały one charakter defensywny i były uzasadnione zewnętrznym kontekstem. Gloryfikacja ładu jałtańskiego i usprawiedliwianie użycia siły w polityce międzynarodowej mają służyć legitymizowaniu współczesnych interesów strategicznych Moskwy. Należą do nich przede wszystkim dążenie do hegemonii na obszarze posowieckim i przebudowa europejskiej architektury bezpieczeństwa.
Słowa kluczowe
Rosja; historia; autorytaryzm; polityka zagraniczna; ideologia
Bibliografia
Czaputowicz J., Teorie stosunków międzynarodowych, Warszawa 2007.
Domańska M., Conflict-dependent Russia. Domestic determinants of the Kremlin’s anti-Western policy, OSW Point of View 67, Warsaw 2017.
Domańska M., Putinism after Putin. The deep structures of Russian authoritarianism, OSW Studies, 25 X 2019 [дата обращения: 20 VI 2020], электронный ресурс: <https://www.osw.waw.pl/en/publikacje/osw-studies/2019-10-25/putinism-after-putin>.
Golubkova M., Obʺâvitʹ vsemirnym naslediem, 21 XI 2019 [дата обращения: 10 I 2020], электронный ресурс <https://rg.ru/2019/11/21/rossiia-potrebuet-priniatiia-specialnoj-rezoliucii-oon-ko-dniu-pobedy.html>.
Klaś J., Muzea historyczne – pomiędzy pamięcią zbiorową a polityką pamięci historycznej, „Zarządzanie w kulturze” 2013, 14, z. 3.
Langenbacher E., Collective Memory as a Factor in political culture and international relations, [in:] E. Langenbacher, Y. Shain (ed.), Power and the past. Collective Memory and international relations, Georgetown University Press 2010.
Malinova O., Tema prošlogo v ritorike prezidentov Rossii, „Pro et Contra”, май–август 2011 [дата обращения: 10 I 2020], электронный ресурс: <https://carnegieendowment.org/files/ProetContra_52_106-122.pdf>.
Putin: SSSR v vojne s Finlândiej hotel ispravitʹ ošibki 1917 goda, 14 III 2013 [дата обращения: 10 I 2020], электронный ресурс: <https://ria.ru/20130314/927341148.html>.
Putin: v svoe vremâ ne bylo nikakoj Ukrainy, 7 VI 2019 [дата обращения: 10 I 2020], электронный ресурс: <https://www.rbc.ua/rus/news/putin-nikakoy-ukrainy-1559924813.html>.
Vâčeslav Volodin: pravitelâm, kotorye zateâli peresmotr istorii, nikto ne podast ruku, 21 XI 2019 [дата обращения: 10 I 2020], электронный ресурс: <http://duma.gov.ru/news/47049/>.
Ośrodek Studiów Wschodnich im. Marka Karpia (OSW) Polska
https://orcid.org/0000-0002-6821-0990
Ten utwór jest dostępny na licencji Creative Commons Uznanie autorstwa – Użycie niekomercyjne – Na tych samych warunkach 4.0 Międzynarodowe.
