Artykuł został poświęcony strategiom oporu w późnej nowoczesności, w szczególności zaś formom, które znajdują wyraz z literaturze pokolenia wchodzącego w dorosłość w okresie globalnego kryzysu finansowego (2008). Dwiema najważniejszymi strategianymi analizowanymi w artykule są sen i inne formy bierności, rozpoznawalne zarówno w twórczości millennialsów, jak i formach odmowy i oporu w przestrzeni pracy i polityki w ostatnich latach. Wśród inspiracji teoretycznych artykułu wymienić można Lauren Berlant i jej Cruel Optimism, prace Judith Butler na temat gromadzenia się w przestrzeni publicznej, a także inne opracowanie poruszające zagadnienia pasywności, oczekiwania i sprzeciwu. Celem artykułu jest rozważenie możliwości odwrócenia tradycyjnej hierarchii protestu i oporu i zastanowienie nad możliwym znaczeniem, jakie we współczesności może mieć odmowa gromadzenia się, sen czy, z drugiej strony, odmowa cierpliwości i oczekiwania.