Artykuł podejmuje tematykę polityki przeciw pandemii COVID-19 prowadzonej przez państwo polskie w okresie od marca 2020 r. do lutego 2021 r. w zakresie jej wpływu na działalność sektora kultury audytoryjnej, czyli teatrów, centrów kultury, kin, muzeów, galerii sztuki, bibliotek, archiwów, miejsc historycznych, twórców i odbiorców tego sektora. Zdefiniowano sektor kultury audytoryjnej w ramie branżowej. Scharakteryzowano go w zakresie podstawowej działalności oraz w perspektywie danych liściowych. Przedstawiono systematyzację narzędzi polityki przeciwpandemicznej wprowadzanych przez państwa na całym świecie, które miały istotny wpływ na procesy gospodarcze i stan poszczególnych gospodarek narodowych. Zaprezentowano instrumenty prawne polityki przeciwpandemicznej RP, czyli ustawy i rozporządzenia, oraz ograniczenia istotne dla sektora kultury audytoryjnej, które zidentyfikowano w toku przeprowadzonej egzegezy jurydycznej. W analizowanym okresie wyróżniono siedem faz polityki wobec sektora kultury audytoryjnej jako elementu polityki RP przeciw pandemii COVID-19.
Możesz również Rozpocznij zaawansowane wyszukiwanie podobieństw dla tego artykułu.
