Przejdź do głównego menu Przejdź do sekcji głównej Przejdź do stopki
KiS baner

Tom 68 Nr 2 (2024): Nowi i starzy dysponenci władzy symbolicznej

Artykuły i rozprawy

Plebs i ironia: Niereprezentowalność we współczesnej teorii reprezentacji politycznej

DOI: https://doi.org/10.35757/KiS.2024.68.2.2
Przesłane: 16 stycznia 2024
Opublikowane: 14 czerwca 2024

Abstrakt

The article examines, from the perspective of representation theory, the place of the idea of unrepresentable groups and individuals in contemporary liberal democracies. The author juxtaposes Ernesto Laclaus’ radical theory of populism with Michael Saward’s liberal theory of representative claims. The analysis traces the discursive shift from “demand-side” to “supply-side” representation theory, illustrating how the logic of this shift leads to an “inflation of representation”, where the representation obtained ultimately does not bring fulfilment. The author’s assumption is that the influence of new media creates a paradoxical situation in which the radical heterogeneity of the plebs returns at the level of individual experiences, revealing the internal contradiction of desires and interests of individuals. Although this becomes a source of potential abuse, it also harbours the potential for political subversion, identified in the article as the triumph of plebeian irony.

Bibliografia

  1. Bennett Andrew, Seyis Didem, 2023, The Online Market’s Invisible Hand: Internet Media and Rising Populism, „Political Studies”, t. 71(3), s. 655–675 (DOI: 10.1177/00323217211033230).
  2. Blumler Jay G., 2014, Mediatization and Democracy, w: Frank Esser, Jesper Strömbäck (red.), Mediatization of Politics: Understanding the Transformation of Western Democracies, Palgrave Macmillan, Basingstoke–New York, s. 31–41.
  3. Breaugh Martin, 2013, The Plebeian Experience: A Discontinuous History of Political Freedom, Columbia University Press, New York.
  4. Butler Judith P., 2008, Uwikłani w płeć: feminizm i polityka tożsamości, tłum. Karolina Krasuska, Wydawnictwo Krytyki Politycznej, Warszawa.
  5. Chadwick Andrew, 2017, The Hybrid Media System: Politics and Power, Oxford University Press, New York.
  6. Deleuze Gilles, Guattari Félix, 2015, Tysiąc plateau, tłum. Joanna Bednarek, Fundacja Nowej Kultury Bęc Zmiana, Warszawa.
  7. Devenney Mark, 2019, The Improper Politics of Representation, w: Lisa Disch, Mathijs van de Sande, Nadia Urbinati (red.), The Constructivist Turn in Political Representation, Edinburgh University Press, Edinburgh, s. 224–238.
  8. de Wilde Pieter, 2013, Representative Claims Analysis: Theory Meets Method, „Journal of European Public Policy”, t. 20(2), s. 278–294 (DOI: 10.1080/13501763.2013.746128).
  9. Disch Lisa, 2015, The “Constructivist Turn” in Democratic Representation: A Normative Dead-End?, „Constellations”, t. 22(4), s. 487–499 (DOI: 10.1111/1467-8675.12201).
  10. Fanon Frantz, 1985, Wyklęty lud ziemi, tłum. Hanna Tygielska, Państwowy Instytut Wydawniczy, Warszawa.
  11. Fraser Nancy, 2014, Czy społeczeństwo można utowarowić bez reszty? Polanyi’ego refleksje o kapitalistycznym kryzysie, Biblioteka Online Think Tanku Feministycznego (http://www.ekologiasztuka.pl/pdf/f0131_fraser.pdf [dostęp: 15.04.2024]).
  12. Fricker Miranda, 2007, Epistemic Injustice: Power and the Ethics of Knowing, Oxford University Press, Oxford–New York.
  13. Geerts Evelien, van der Tuin Iris, 2013, From Intersectionality to Interference: Feminist Onto-Epistemological Reflections on the Politics of Representation, „Women’s Studies International Forum”, t. 41(3), s. 171–178 (DOI: 10.1016/j.wsif.2013.07.013).
  14. Horkheimer Max, Adorno Theodor W., 2023, Dialektyka oświecenia: fragmenty filozoficzne, tłum. Małgorzata Łukasiewicz, Wydawnictwo Krytyki Politycznej, Warszawa.
  15. Laclau Ernesto, 2009, Rozum populistyczny, tłum. Tomasz Szkudlarek i in.,Wydawnictwo Naukowe Dolnośląskiej Szkoły Wyższej, Wrocław.
  16. Laclau Ernesto, Mouffe Chantal, 2007, Hegemonia i socjalistyczna strategia: przyczynek do projektu radykalnej polityki demokratycznej, tłum. Sławomir Królak, Wydawnictwo Naukowe Dolnośląskiej Szkoły Wyższej Edukacji TWP, Wrocław.
  17. Laclau Ernesto, Zac Lilian, 1994, Minding the Gap: The Subject of Politics, w: Ernesto Laclau (red.), The Making of Political Identities, Verso, London–New York, s. 11–39.
  18. Marks Karol, 2012, Osiemnasty brumaire’a Ludwika Bonaparte, Maoistowski Projekt Dokumentacyjny.
  19. Montanaro Laura, 2012, The Democratic Legitimacy of Self-Appointed Representatives, „The Journal of Politics”, t. 74(4), s. 1094–1107 (DOI: 10.1017/S0022381612000515).
  20. Mouffe Chantal, 2005, Paradoks demokracji, tłum. Wojciech Jach, Magdalena Kamińska, Andrzej Orzechowski, Wydawnictwo Naukowe Dolnośląskiej Szkoły Wyższej Edukacji TWP, Wrocław.
  21. Noë Alva, 2004, Action in Perception, MIT Press, Cambridge.
  22. Papacharissi Zizi, 2015, Affective Publics: Sentiment, Technology, and Politics, Oxford University Press, Oxford–New York.
  23. Phelan Peggy, 1993, Unmarked: The Politics of Performance, Routledge, London–New York.
  24. Pitkin Hanna F., 1972, The Concept of Representation, University of California Press, Berkeley.
  25. Polanyi Karl, 2010, Wielka transformacja. Polityczne i ekonomiczne źródła naszych czasów, tłum. Maria Zawadzka, Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa.
  26. Raley Rita, 2013, Dataveillance and Countervailance, w: Lisa Gitelman (red.), “Raw Data” Is an Oxymoron, MIT Press, Cambridge, s. 121–146.
  27. Rancière Jacques, 1999, Disagreement: Politics and Philosophy, University of Minnesota Press, Minneapolis.
  28. Rancière Jacques, 2007, Dzielenie postrzegalnego. Estetyka i polityka, tłum. Maciej Kropiwnicki, Jan Sowa, Korporacja Ha!art, Kraków.
  29. Rancière Jacques, 2009, The Emancipated Spectator, Verso, London–New York.
  30. Rorty Richard, 2009, Przygodność, ironia i solidarność, tłum. Wacław Jan Popowski, Wydawnictwo W.A.B., Warszawa.
  31. Saward Michael, 2006, The Representative Claim, „Contemporary Political Theory”, t. 5(3), s. 297–318 (DOI: 10.1057/palgrave.cpt.9300234).
  32. Saward Michael, 2010, The Representative Claim, Oxford University Press, Oxford–New York.
  33. Saward Michael, 2020, Making Representations: Claim, Counterclaim and the Politics of Acting for Others, Rowman & Littlefield, Lanham.
  34. Schaap Andrew, 2012, Critical Exchange on Michael Saward’s “The Representative Claim”, „Contemporary Political Theory”, t. 11(1), s. 109–127 (DOI: 10.1057/cpt.2011.42).
  35. Schumpeter Joseph A., 1995, Kapitalizm, socjalizm, demokracja, tłum. Michał Rusiński, Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa.
  36. Shklar Judith N., 1997, Zwyczajne przywary, tłum. Marcin Król, Znak–Fundacja im. Stefana Batorego, Kraków–Warszawa.
  37. Spivak Gayatri Ghakravorty, 2011, Czy podporządkowani inni mogą przemówić?, tłum. Ewa Majewska, „Krytyka Polityczna”, nr 24–25, s. 196–239.
  38. Tytus Liwiusz, 1968, Dzieje od założenia miasta Rzymu. Księgi I–V, Ossolineum–Wydawnictwo Polskiej Akademii Nauk, Wrocław–Warszawa–Kraków.
  39. Urbinati Nadia, 2019, Representative Constructivism’s Conundrum w: Lisa Disch, Mathijs van de Sande, Nadia Urbinati (red.), The Constructivist Turn in Political Representation, University Press, Edinburgh, s. 182–205.

Downloads

Download data is not yet available.

Podobne artykuły

Możesz również Rozpocznij zaawansowane wyszukiwanie podobieństw dla tego artykułu.