Przedmiotem mojego zainteresowania jest specyficzny kontekst trwającej wojny rosyjsko-ukraińskiej – jej potencjalny związek z rywalizacją o dziedzictwo Rusi Kijowskiej. Tezą, która wybrzmiewa w prezentowanych tekście jest to, że konflikt ten ujawnił również istotne aporie współczesnej rosyjskiej tożsamości narodowej. Poprzez metaforycznie rozumiane posadowienie rosyjskości na kijowskim fundamencie i w związku z brakiem wypracowanego alternatywnego jej wariantu, idea rosyjska znalazła się w pułapce: nie mogąc istnieć bez Ukrainy może przestać istnieć w ogóle lub musi przeistoczyć się w zupełnie nową formę. Tłem dla przedstawionych myśli jest ogólny rys historyczny dotyczący przede wszystkim okresu po rozpadzie Związku Radzieckiego w 1991 r. W warstwie analitycznej odwołuję się do kilku wybranych tekstów i wypowiedzi ważnych ideologów rosyjskich – od Aleksandra Sołżenicyna, poprzez Aleksandra Dugina, po Władymira Putina.
Możesz również Rozpocznij zaawansowane wyszukiwanie podobieństw dla tego artykułu.
