
Artykuł koncentruje się na koncepcji miękkiej siły (soft power) i prowokuje do dyskusji na temat tego, jakie ma ona znaczenie dla Chin, Rosji oraz Unii Europejskiej i jak jest stosowana przez te podmioty w odniesieniu do państw Azji Środkowej: Kazachstanu, Kirgistanu i Uzbekistanu. W artykule podkreśla się teoretyczne implikacje postrzegania Chin i Rosji jako państw dysponujących soft power, uwzględniając podstawowe założenia dotychczasowych badań, zgodnie z którymi miękka siła jest ściśle związana z promocją demokracji, liberalizmu, a ostatecznie rozpowszechnianiem zachodnich wartości. W podsumowaniu podjęto próbę odpowiedzi na podstawowe pytania dotyczące znaczenia badań nad soft power, a następnie nakreślono, w jaki sposób można opracować przyszły program badań, szczególnie w odniesieniu do mocarstw niezachodnich.
Możesz również Rozpocznij zaawansowane wyszukiwanie podobieństw dla tego artykułu.