W tekście podejmujemy próbę odpowiedzi na jedno z kluczowych pytań z zakresu studiów nad globalnym ładem międzynarodowym – czy pandemia COVID 19 jest katalizatorem upadku Zachodu na arenie międzynarodowej? Artykuł jest napisany z perspektywy społecznokonstruktywistycznej, zaś w centrum naszych rozważań znajduje się zagadnienie kryzysu zaufania do wiedzy naukowej. Założyliśmy, że to właśnie bezprecedensowa w dziejach ludzkości przewaga cywilizacji zachodniej w zakresie tworzenia i weryfikowania wiedzy zapewniła jej dominującą pozycję w świecie. Obecnie, poza bezpośrednio obserwowalną konfrontacją na polach gospodarczych i politycznych ma miejsce niedostrzegany kryzys zaufania do wiedzy. Argumentujemy za tym, że mająca obecnie miejsce w stosunkach międzynarodowych „ucieczka od rozumu”, przejawia się w globalnej „tragedii wspólnego pastwiska”, zaś fundamentalne dla pozycji Zachodu w stosunkach międzynarodowych zaufanie do wiedzy ulega rozkładowi, co ma przełożenie na tezę o osłabianiu cywilizacji łacińskiej.
Możesz również Rozpocznij zaawansowane wyszukiwanie podobieństw dla tego artykułu.
