Przejdź do głównego menu Przejdź do sekcji głównej Przejdź do stopki
KiS baner

Tom 55 Nr 2-3 (2011): SOCJOLOGIA KULTURY. W DZIESIĄTĄ ROCZNICĘ ŚMIERCI ANTONINY KŁOSKOWSKIEJ

Artykuły i rozprawy

Serial jako element praktyk społecznych

DOI: https://doi.org/10.35757/KiS.2011.55.2-3.10
Przesłane: 13 maja 2021
Opublikowane: 10 maja 2011

Abstrakt

The purpose of the article is to show how the TV-series — one of the most important
forms of television production — is incorporated into the daily routines of the spec-
tators. Michel de Certeau perspective of applied sociology of everyday life and critical
reflection on everyday life is used as a theoretical framework. In the case of TV-series,
the routines can take a form of: (1) “logging in” and “reading”” TV-series, (2) movement
and sociability routines, and (3) discursive development of received meanings. “Soap
opera experience” consists mainly of linguistic practices cultivated while watching the
series, which is a modern form of storytelling, socializing, which changes the audiences’
view of reality, its social framework for evaluation and interpretation. A viewer is crit-
ical and active; they use consumption processes as an excuse to construct their own
meanings and narratives, and negotiate the meaning of what is presented to them.

Bibliografia

  1. Abercrombie Nick, Longhurst Brian, 1998, Audiences: A Social Theory of Performance and Imagination, Sage, London.
  2. Abu-Lughod Lila, 2002a, The Objects of Soap Opera: Egyptian Television and the Cultural Politics of Modernity, w: Kelly Askew, Richard R. Wilk (red.), The Anthropology of Media: A Reader, Blackwell Publishing, Malden, MA–Oxford.
  3. Abu-Lughod Lila, 2002b, Egyptian Melodrama: Technology of the Modern Subject, w: Faye D. Ginsburg, Lila Abu-Lughod, Brian Larkin (red.), Media Worlds: Anthropology on New Terrain, University of California Press, Berkley–Los Angeles–London.
  4. Abu-Lughod Lila, 2006, Dramas of Nationhood: The Politics of Television in Egypt, The University of Chicago Press, Chicago–London.
  5. Ang Ien, 1996, Watching Dallas: Soap Opera and the Melodramatic Imagination, Routledge, New York.
  6. Barnes Barry, 2001, Practice as Collective Action, w: Theodore R. Schatzki, Karin Knorr-Cetina, Erike von Savigny (red.), The Practice Turn in Contemporary Theory, Routledge, London–New York.
  7. Baszton Krzysztof, 2008, Telewizja a komunikacja w przestrzeni domowej. Studium przypadku, „Kultura Współczesna”, nr 4.
  8. Bielak Tomasz, Filiciak Mirosław, Ptaszek Grzegorz (red.), 2011, Zmierzch telewizji. Przemiany medium. Antologia, Scholar, Warszawa.
  9. Bird S. Elizabeth, 2003, The Audience in Everyday Life: Living in a Media World, Routledge, New York–London.
  10. Bruner Jerome, 1990, Życie jako narracja, „Kwartalnik Pedagogiczny”, nr 2.
  11. Burszta Wojciech, 1998, Antropologia kultury. Tematy, teorie, interpretacje, Zysk i Ska, Poznań.
  12. Certeau Michel de, 2008, Wynaleźć codzienność. Sztuki działania, tłum. Katarzyna Thiel-Jańczuk, Wydawnictwo Uniwersytetu Jagiellońskiego, Kraków.
  13. Czapliński Przemysław, 2007, Powrót centrali: literatura w nowej rzeczywistości, Wydawnictwo Literackie, Kraków.
  14. Eco Umberto, 1996, Superman w literaturze masowej, tłum. Joanna Ugniewska, PIW, Warszawa.
  15. Elias Norbert, 2008, Społeczeństwo jednostek, tłum. Janusz Stawiński, Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa.
  16. Filiciak Mirosław, 2011, TV czy nie-TV? Telewizja doby post-soap i sieci peer-to-peer, w: Mirosław Filiciak, Barbara Giza, Post-soap. Nowa generacja seriali telewizyjnych a polska widownia, Scholar, Warszawa.
  17. Filiciak Mirosław i in., 2010, Młodzi i media. Nowe media a uczestnictwo w kulturze. Raport Centrum Badań nad Kulturą Popularną SWPS, Szkoła Wyższa Psychologii Społecznej, Warszawa.
  18. Fiske John, 1987, TV: Re-situating the Popular in People, „The Australian Journal of Media and Culture”, nr 1.
  19. Goban-Klas Tomasz, 2005, Cywilizacja medialna. Geneza, ewolucja, eksplozja, WSiP Warszawa.
  20. Godzic Wiesław, 2004, Telewizja i jej gatunki po „Wielkim Bracie”, Uniwersitas, Kraków.
  21. Halawa Mateusz, 2003. Wszystko w rodzinie: o potrzebie etnograficznego badania polskiej publiczności telewizyjnej, „Kultura Popularna”, nr 1.
  22. Halawa Mateusz, 2006, Życie codzienne z telewizorem, Wydawnictwa Akademickie i Profesjonalne, Warszawa.
  23. Hall Stuart, 1987, Kodowanie i dekodowanie, „Przekazy i Opinie”, nr 1–2.
  24. Herzfeld Michael, 2004, Antropologia. Praktykowanie teorii w kulturze i społeczeństwie, tłum. Maria M. Piechaczek, Wydawnictwo Uniwersytetu Jagiellońskiego, Kraków.
  25. Katz Elihu, Lazarsfeld Paul Felix, Roper Elmo, 2005, Personal Influence: The Part Played by People in the Flow of Mass Communications, Transaction Publishers, New Brunswick, New Jersey.
  26. Krajewski Marek, 1997, Konsumpcja i współczesność. O pewnej perspektywie rozumienia świata społecznego, „Kultura i Społeczeństwo”, nr 3.
  27. Krajewski Marek, 2003, Kultury kultury popularnej, Wydawnictwo Naukowe UAM, Poznań.
  28. Kuligowski Waldemar, 2010, Diagnoza Wprost: Co oglądają Polacy, „Wprost”, nr 4.
  29. Lévi-Strauss Claude, 1969, Myśl nieoswojona, tłum. Andrzej Zajączkowski, PWN, Warszawa.
  30. Lévi-Strauss Claude, 1970, Antropologia strukturalna, tłum. Krzysztof Pomian, PIW, Warszawa.
  31. Liszowska-Magdziarz Małgorzata, 2008, Media powszednie: Środki komunikowania masowego i szerokie paradygmaty medialne w życiu codziennym Polaków u progu XXI wieku, Wydawnictwo Uniwersytetu Jagiellońskiego, Kraków.
  32. Lull James, 1990, Inside Family Viewing: Ethnographic Research on Television Audiences, Routledge, London–New York.
  33. McLuhan Marshall, 2001, Wybór tekstów, tłum. Ewa Różalska, Jacek M. Stokłosa, Zysk i Ska, Poznań.
  34. Morley David, 1986, Family Television: Cultural Power and Domestic Leisure, Routledge, London.
  35. Morley David, 2003, Być w domu w mobilnym świecie, „Kultura Popularna”, nr 3.
  36. Nowicki Paweł, 2006, Co to jest telenowela?, Oficyna Wydawnicza ASPRA-JR, Warszawa.
  37. Piaget Jean, 1972, Strukturalizm, Wiedza Powszechna, Warszawa.
  38. Rakoczy Marta, 2010, Między praktykowaniem a pisaniem codzienności, „Kultura Współczesna”, nr 4.
  39. Ricouer Paul, 1989, Język, tekst, interpretacja, tłum. Piotr Graff, Katarzyna Rosner, PIW, Warszawa.
  40. Schatzki Theodore R., 2001, Introduction: Practice Theory, w: Theodore R. Schatzki, Karin Knorr-Cetina, Erike von Savigny (red.), The Practice Turn in Contemporary Theory, Routledge, London–New York.
  41. Simmel Georg, 2005, Towarzyskość. Przykład socjologii czystej lub formalnej, w: Georg Simmel, Socjologia, tłum. Małgorzata Łukasiewicz, Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa.
  42. Skrzypczak Józef, (red.), 1999, Popularna encyklopedia mass mediów, Kurpisz, Poznań.
  43. Staniszkis Jadwiga, 2006, O władzy i bezsilności, Wydawnictwo Literackie, Kraków.
  44. Steffen Vibeke, 1997, Life Stories and Shared Experience, „Sociology of Science and Medicine”, nr 1.
  45. Szkudlarek Tomasz, 1999, Media. Szkic z filozofii i pedagogiki dystansu, Oficyna Wydawnicza Impuls, Kraków.
  46. Thompson John B., 2006, Media i nowoczesność. Społeczna teoria mediów, tłum. Izabela Mielnik, Astrum, Wrocław.
  47. Tunstall Jeremy, 1983, The Media in Britain, Constable and Company Ltd, London.
  48. Warner Michael, 2002, Publics and Counterpublics, Zone Books, New York.
  49. Wilk Paulina, 2011, Detronizacja telewizora, „Rzeczpospolita”, nr 28.

Downloads

Download data is not yet available.

Podobne artykuły

1 2 3 4 5 > >> 

Możesz również Rozpocznij zaawansowane wyszukiwanie podobieństw dla tego artykułu.