Wybuch pełnoskalowej wojny w Ukrainie wywołał masowy zryw pomocowy w Polsce. Skala zaangażowania i intensywność działań pokazały ogromny potencjał tkwiący w polskim społeczeństwie. Powstało wiele badań poświęconych formom wsparcia, motywacjom wolontariuszy, czy postawom wobec narodu ukraińskiego i większość z nich skupia się na pozytywnych skutkach działań pomocowych. Głównym celem artykułu jest wykazanie, że zaangażowanie w wolontariat ukraiński – poza oczywistymi korzyściami społecznymi (dla obywatelek i obywateli Ukrainy, dla samych wolontariuszy i ogółu społeczeństwa) – może też wywoływać negatywne konsekwencje u osób podejmujących działania pomocowe. Wspieranie osób doświadczających traumy i/lub cierpienia może prowadzić do wystąpienia zmęczenia współczuciem, wypalenia, wtórnego stresu traumatycznego oraz zastępczej traumatyzacji. Celem pośrednim jest zaakcentowanie braku badań poświęconych kosztom psychologicznym i zdrowotnym związanych z aktywnością wolontariacką, nie tylko w kontekście wolontariatu ukraińskiego. W konsekwencji niewielką uwagę przywiązuje się do zdrowia fizycznego i psychicznego pomagających i brakuje w tym zakresie systemowego wsparcia, co może być przyczyną niskiego zaangażowania Polaków w wolontariat a także odchodzenia od wolontariatu tych, którzy byli weń zaangażowani.
