W badaniach współczesnych przemian relacji społecznych i życia rodzinnego uwaga badaczy i teoretyków koncentruje się na zwiększonej różnorodności form łączenia się w pary i inne układy interpersonalne. Jednocześnie jeśli mówi się o osobach samotnych, to ich sytuację relacyjną opisuje się bądź jako objaw rozpadu więzi i kryzysu rodzinnego, bądź jako wybór tożsamościowy. Celem tego tekstu jest przyjrzenie się doświadczeniu samotności wśród współczesnych pracowników korporacyjnych w Polsce i próba ujęcia tego doświadczenia w szerszym kontekście społecznym, a zwłaszcza w kontekście pracy zawodowej. Analizowany jest również związek między formami relacyjnymi (w tym bycie singlem) a systemem społecznym w późnym kapitalizmie. Przedmiot rozważań stanowią doświadczenia osób, które są singlami nie z wyboru, co pozwala wyróżnić kontrastowe ich warianty, na przykład posiadanie niskich kompetencji interpersonalnych wraz z wysokim poziomem umiejętności interakcyjnych. W podsumowaniu zostają zarysowane wzory powiązań między byciem singlem nie z wyboru a funkcjonowaniem na późno kapitalistycznym rynku pracy.
Możesz również Rozpocznij zaawansowane wyszukiwanie podobieństw dla tego artykułu.
