Rządy na uchodźstwie, choć zazwyczaj marginalne w historii stosunków międzynarodowych, stanowią istotny przedmiot badań zarówno w doktrynie prawa międzynarodowego, jak i w nauce o stosunkach międzynarodowych. Niniejszy artykuł podejmuje próbę analizy fenomenu współczesnych władz emigracyjnych na przykładzie białoruskiej opozycji po sfałszowanych wyborach prezydenckich w 2020 r. Na tle klasycznych modeli rządów na uchodźstwie w XX w. – szczególnie tych funkcjonujących w czasie drugiej wojny światowej – wskazano tu podobieństwa strukturalne oraz kluczowe różnice wynikające ze zmienionych warunków geopolitycznych, normatywnych i technologicznych. Artykuł koncentruje się na analizie najważniejszych podmiotów białoruskiej emigracji, z najbardziej znanym Zjednoczonym Gabinetem Przejściowym Swiatłany Cichanouskiej, które mimo braku terytorialnej jurysdykcji oraz formalnego uznania międzynarodowego aspirują do reprezentowania narodu białoruskiego na forum międzynarodowym. W pracy zarysowano ramy normatywne, w których funkcjonuje współczesna białoruska emigracja polityczna, wskazując na charakter jej działań jako podmiotu dyplomacji diaspory oraz dyplomacji publicznej. Uwzględniono również wewnętrzne zróżnicowanie struktur emigracyjnych, ich konkurencyjność oraz wpływ tego pluralizmu na ograniczoną skuteczność i rozpoznawalność określonych grup. Celem artykułu jest zatem nie tylko klasyfikacja białoruskiego przykładu w obrębie znanych modeli rządów na uchodźstwie, lecz także refleksja nad nowymi formami legitymizacji władzy politycznej w XXI w.
Możesz również Rozpocznij zaawansowane wyszukiwanie podobieństw dla tego artykułu.
