Celem artykułu jest ukazanie roli diagnozy w zapewnianiu bezpieczeństwa osób studiujących i przygotowujących rozprawy doktorskie na przykładzie Uniwersytetu Jagiellońskiego w Krakowie. W pierwszej części omówiono instytucjonalizację zadań na rzecz bezpieczeństwa na uczelniach. Dalej przeanalizowano badania poczucia bezpieczeństwa w krakowskich szkołach wyższych oraz opisano doświadczenia badawcze Uniwersytetu Jagiellońskiego w zakresie bezpieczeństwa, w tym ewolucję metodologii, wyniki badań ankietowych prowadzonych na UJ w latach 2011–2021 (tj. Barometr Satysfakcji Studenckiej oraz badanie „Bezpieczeństwo i równe traktowanie”) oraz procedurę ich upowszechniania i wykorzystywania. Opracowanie zamykają najważniejsze wnioski pochodzące z doświadczeń Uniwersytetu Jagiellońskiego w zakresie procesu badawczego nad bezpieczeństwem osobistym w uczelni.
Możesz również Rozpocznij zaawansowane wyszukiwanie podobieństw dla tego artykułu.