„Pamiętnik Dawida Rubinowicza” jako zapis świata rozbitego

Katarzyna Stańczak-Wiślicz

doi:10.35757/KiS.2007.51.2.2

Tom 51 Nr 2 (2007): Tożsamość religii – religie tożsamości

Artykuły i rozprawy

„Pamiętnik Dawida Rubinowicza” jako zapis świata rozbitego

Katarzyna Stańczak-Wiślicz⁺⁻

PDF

DOI: https://doi.org/10.35757/KiS.2007.51.2.2
Przesłane: 3 sierpnia 2023
Opublikowane: 14 czerwca 2007

Abstrakt

The article is based on an analysis of reports left by a very young person — almost a child — who in normal times belonged to the silent majority. The exceptional times of the Holocaust resulted in Dawid Rubinowicz keeping his diary. He did so in order to record the nightmare he was living through and to understand the world around him. Consequently, his “Diary” become a record of the Apocalypse ; he described a disturbed world in which moral standards did not prevail nor did the natural sequence of human fate but where chaos ruled.
Dawid Rubinowicz’s “Diary” is a record of an individual’s fate and a disturbed personality in conditions of traumatising stress. At the same time it shows the fate met by a typical Jewish community in a small town during the Holocaust. As such it is of great cognitive value to a historian. The “Diary” allows one to recognise not just the facts and events but how they were understood and experienced by participants in historic reality.

Bibliografia

Berger Peter L., Luckmann Thomas, 1983, Społeczne tworzenie rzeczywistości, tłum. Józef Niżnik, PIW, Warszawa.
Bernard-Donalds Michael, 2001, Beyond the Question of Authenticity: Witness and Testimony in the Fragments Controversy, „PMLA”, t. 116, nr 5.
Bogucka Maria, 1996, Życie codzienne — spory wokół profilu badań i definicji, „Kwartalnik Historii Kultury Materialnej”, nr 3.
Burke Peter, 2000, Historia i teoria społeczna, PWN, Warszawa–Kraków.
Bruner Jerome, 1991, The Narrative Construction of Reality, „Critical Inquiry”, t. 18, nr 1.
Czermińska Małgorzata, 2000, Autobiograficzny trójkąt. Świadectwo, wyznanie, wyzwanie, Universitas, Kraków.
Domańska Ewa, 1999, Mikrohistorie: spotkania w międzyświatach, Wydawnictwo Poznańskie, Poznań.
Giza Anna, 1991, Życie jako opowieść. Analiza materiałów autobiograficznych w perspektywie socjologii wiedzy, Ossolineum, Wrocław.
Grochowski Grzegorz, 2001, Historia i historie, w: Bogdan Owczarek, Zofia Mitosek, Wincenty Grajewski (red.), Praktyki opowiadania, Universitas, Kraków.
Hołówka Teresa, 1986, Myślenie potoczne. Heterogeniczność zdrowego rozsądku, PIW, Warszawa.
Jedlicki Jerzy, 1978, Dzieje doświadczone i dzieje zaświadczone, w: Zofia Stefanowska, Janusz Sławiński (red.), Dzieło literackie jako źródło historyczne, Czytelnik, Warszawa.
Lejeune Philippe, 2002, W jaki sposób Anna Frank napisała na nowo dziennik Anny Frank, „Pamiętnik Literacki”, nr 2.
Leociak Jacek, 1997, Tekst wobec Zagłady (O relacjach z getta warszawskiego), FNP, Wrocław.
Leociak Jacek, 2001, Polscy Żydzi — strategie autobiograficzne, „Kwartalnik Historii Żydów”, nr 4.
Lis-Turlejska Maja, 1998, Traumatyczny stres. Koncepcje i badania, Instytut Psychologii PAN, Warszawa.
Marwick Arthur, 1989, The Nature of History, Lyceum Books, Chicago, Ill.
Niżnik Jerzy, 1994, Potoczność jako kategoria teoretyczna, w: Aldona Jawłowska (red.), Kategoria potoczności: źródła filozoficzne i zastosowania teoretyczne, Instytut Kultury, Warszawa.
Rubinowicz Dawid, 1987 [1960], Pamiętnik Dawida Rubinowicza, słowo wstępne Jarosław Iwaszkiewicz, posł. Maria Jarochowska, Książka i Wiedza, Warszawa, wyd. 2.
Thompson Paul R.,1988, Voice of the Past: Oral History, Oxford University Press, Oxford–New York.
Topolski Jerzy, 1984, Metodologia historii, PWN, Warszawa.
Trzebiński Jerzy, 2002, Narracyjne konstruowanie rzeczywistości, w: Jerzy Trzebiński (red.), Narracja jako sposób rozumienia świata, Gdańskie Wydawnictwo Psychologiczne, Gdańsk.
Young James E., 1987, Interpreting Literary Testimony: A Preface to Rereading Holocaust Diaries and Memoirs, „New Literary History”, t. 18, nr 2.
Ziębińska Anna, 2002, Jak opowiadać o Zagładzie: problemy narratywizacji Holocaustu, „Kwartalnik Historii Żydów”, nr 1.

Downloads

Download data is not yet available.

Słowa kluczowe

Zagłada
dzieci
świadectwo literackie
literatura dokumentu osobistego

Jak cytować

Stańczak-Wiślicz, K. (2007). „Pamiętnik Dawida Rubinowicza” jako zapis świata rozbitego. Kultura I Społeczeństwo, 51(2), 25–45. https://doi.org/10.35757/KiS.2007.51.2.2

Prawa autorskie

Podobne artykuły

Henryk Domański, Dariusz Przybysz, Katarzyna M. Wyrzykowska, Kinga Zawadzka, Praktyki wychowawcze a transmisja wzorów kulturowych w rodzinie , Kultura i Społeczeństwo: Tom 66 Nr 1 (2022)
Małgorzata Felińska, “Children of war” - biographies other than the usual , Kultura i Społeczeństwo: Tom 67 Nr 1 (2023)
Magdalena Ziółkowska, Na widowni i z muletą. Promowanie tauromachii wśród dzieci i młodzieży w Hiszpanii , Kultura i Społeczeństwo: Tom 64 Nr 3 (2020): PROJEKTOWANIE DZIECIŃSTWA
Wiktoria Czystiakowa, Aleksiej Wasiliew, Trudne tematy pamięci polskiej i rosyjskiej: historiografia, literatura, film , Kultura i Społeczeństwo: Tom 54 Nr 4 (2010): W STRONĘ PRZESZŁOŚCI
Piotr Binder, The Social Experiment of Remote Work Forced by the Pandemic from a Qualitative Research Perspective , Kultura i Społeczeństwo: Tom 65 Nr 1 (2021): THE SOCIAL AND CULTURAL CONSEQUENCES OF THE COVID-19 PANDEMIC
Philippe Lejeune, Praktyka dziennika osobistego. Projekt ankiety , Kultura i Społeczeństwo: Tom 52 Nr 1 (2008): Dzienniki Marii Dąbrowskiej
Marcin Zaborski, Ofiary czy bohaterowie? Dzieci w narracji wystawy o Holokauście w Muzeum Żydowskim w Wilnie , Kultura i Społeczeństwo: Tom 66 Nr 1 (2022)
Elżbieta Tarkowska, Tożsamość w czasach Zagłady , Kultura i Społeczeństwo: Tom 51 Nr 2 (2007): Tożsamość religii – religie tożsamości
Anna E. Kubiak, Inne śmierci. Współczesna popularna literatura tanatologiczna , Kultura i Społeczeństwo: Tom 51 Nr 1 (2007): Tematy popkultury

Możesz również Rozpocznij zaawansowane wyszukiwanie podobieństw dla tego artykułu.

[1] Berger Peter L., Luckmann Thomas, 1983, Społeczne tworzenie rzeczywistości, tłum. Józef Niżnik, PIW, Warszawa.

[2] Bernard-Donalds Michael, 2001, Beyond the Question of Authenticity: Witness and Testimony in the Fragments Controversy, „PMLA”, t. 116, nr 5.

[3] Bogucka Maria, 1996, Życie codzienne — spory wokół profilu badań i definicji, „Kwartalnik Historii Kultury Materialnej”, nr 3.

[4] Burke Peter, 2000, Historia i teoria społeczna, PWN, Warszawa–Kraków.

[5] Bruner Jerome, 1991, The Narrative Construction of Reality, „Critical Inquiry”, t. 18, nr 1.

[6] Czermińska Małgorzata, 2000, Autobiograficzny trójkąt. Świadectwo, wyznanie, wyzwanie, Universitas, Kraków.

[7] Domańska Ewa, 1999, Mikrohistorie: spotkania w międzyświatach, Wydawnictwo Poznańskie, Poznań.

[8] Giza Anna, 1991, Życie jako opowieść. Analiza materiałów autobiograficznych w perspektywie socjologii wiedzy, Ossolineum, Wrocław.

[9] Grochowski Grzegorz, 2001, Historia i historie, w: Bogdan Owczarek, Zofia Mitosek, Wincenty Grajewski (red.), Praktyki opowiadania, Universitas, Kraków.

[10] Hołówka Teresa, 1986, Myślenie potoczne. Heterogeniczność zdrowego rozsądku, PIW, Warszawa.

[11] Jedlicki Jerzy, 1978, Dzieje doświadczone i dzieje zaświadczone, w: Zofia Stefanowska, Janusz Sławiński (red.), Dzieło literackie jako źródło historyczne, Czytelnik, Warszawa.

[12] Lejeune Philippe, 2002, W jaki sposób Anna Frank napisała na nowo dziennik Anny Frank, „Pamiętnik Literacki”, nr 2.

[13] Leociak Jacek, 1997, Tekst wobec Zagłady (O relacjach z getta warszawskiego), FNP, Wrocław.

[14] Leociak Jacek, 2001, Polscy Żydzi — strategie autobiograficzne, „Kwartalnik Historii Żydów”, nr 4.

[15] Lis-Turlejska Maja, 1998, Traumatyczny stres. Koncepcje i badania, Instytut Psychologii PAN, Warszawa.

[16] Marwick Arthur, 1989, The Nature of History, Lyceum Books, Chicago, Ill.

[17] Niżnik Jerzy, 1994, Potoczność jako kategoria teoretyczna, w: Aldona Jawłowska (red.), Kategoria potoczności: źródła filozoficzne i zastosowania teoretyczne, Instytut Kultury, Warszawa.

[18] Rubinowicz Dawid, 1987 [1960], Pamiętnik Dawida Rubinowicza, słowo wstępne Jarosław Iwaszkiewicz, posł. Maria Jarochowska, Książka i Wiedza, Warszawa, wyd. 2.

[19] Thompson Paul R.,1988, Voice of the Past: Oral History, Oxford University Press, Oxford–New York.

[20] Topolski Jerzy, 1984, Metodologia historii, PWN, Warszawa.

[21] Trzebiński Jerzy, 2002, Narracyjne konstruowanie rzeczywistości, w: Jerzy Trzebiński (red.), Narracja jako sposób rozumienia świata, Gdańskie Wydawnictwo Psychologiczne, Gdańsk.

[22] Young James E., 1987, Interpreting Literary Testimony: A Preface to Rereading Holocaust Diaries and Memoirs, „New Literary History”, t. 18, nr 2.

[23] Ziębińska Anna, 2002, Jak opowiadać o Zagładzie: problemy narratywizacji Holocaustu, „Kwartalnik Historii Żydów”, nr 1.