
Esej poświęcony jest filozoficznej analizie języka ekonomii zaproponowanej przez Andrzeja Ledera w książce Ekonomia to stan umysłu (2023). Praca dotyczy semantyki języków ekonomicznych i ich poznawczo-etycznych konsekwencji. Autor stawia pytania o rolę ekonomii jako systemu symbolicznego, który pomaga nam uporać się z nadmiarem i wytwarza spójny obraz świata, decydujący o dominacji rozumu ekonomicznego nad językiem relacji etycznych. Leder proponuje oryginalną siatkę pojęć zakorzenioną w psychoanalizie Lacanowskiej do interpretacji przyczyn kryzysu finansowego 2008 roku i rozwoju kapitalizmu finansowego. W eseju autorka podejmuje wysiłek krytycznej rekonstrukcji głównego argumentu analizowanej pracy, wskazując jednocześnie na trudności, jakie współcześnie – w świecie zdominowanym przez narracje eksperckie – napotyka teoria krytyczna.
Możesz również Rozpocznij zaawansowane wyszukiwanie podobieństw dla tego artykułu.