Proces legislacyjny, który toczy się w Unii Europejskiej w ramach zwykłej procedury, zwanej dawniej procedurą współdecydowania, jest długotrwały. Wynika to z potrzeby przeprowadzenia autonomicznego procesu na poziomie Rady UE i Parlamentu Europejskiego, a następnie doprowadzenia w składającej się z trzech czytań procedurze traktatowej do porozumienia dwóch organów legislacyjnych w sprawie całego projektu legislacyjnego. Stosowanie w tym procesie instytucji trilogu może podnosić efektywność, ale jednocześnie znacząco ograniczać transparentność i demokratyczny charakter procesu stanowienia prawa. Prowadzi to do hipotezy, że chociaż trilog jest efektywną instytucją procedury legislacyjnej w UE, to wymaga ściślejszego uregulowania w zakresie zagwarantowania demokratyczności procesu, także w kontekście nowych technologii komunikacyjnych, które generują zmiany kanałów i form partycypacji obywatelskiej. Artykuł podejmuje próbę przedstawienia postulatów de lege ferenda w tym zakresie przy wykorzystaniu metody prawno-teoretycznej na tle kontrowersji wokół deficytu demokracji w UE.
Możesz również Rozpocznij zaawansowane wyszukiwanie podobieństw dla tego artykułu.