Artykuł podejmuje problem związany ze zmieniającym się zainteresowaniem socjologii w obszarze badań nad architekturą, jakie możemy obserwować w ostatnich dziesięcioleciach. Pierwsza część artykułu jest krytycznym przeglądem podejść, w ramach których dotychczas sytuowano socjologiczny namysł nad architekturą. W drugiej części autor przedstawia trzy obszary badawcze, które wyraźnie pokazują zmianę paradygmatu: od obiektu do procesu. W ostatniej części wskazano na konsekwencje, jakie niesie za sobą przyjęcie przez badaczy rozumienia architektury jako dynamicznego obiektu, który staje się pełnoprawnym aktorem życia społecznego.
Możesz również Rozpocznij zaawansowane wyszukiwanie podobieństw dla tego artykułu.