Artykuł zawiera prezentację wyników badania nad obecnością alkoholu w środowisku pracy teatralnej w Polsce. Analiza opiera się na części danych z internetowej ankiety Alkohol i narkotyki w polskim teatrze, przeprowadzonej wśród 304 osób zatrudnionych w teatrach. Badanie pozwala określić, jak często, w jakich okolicznościach i z jakich powodów alkohol w teatrze pojawia się w sytuacjach zawodowych i okołozawodowych. Wyniki, wcześniej zaprezentowane w raporcie Alkohol w polskim teatrze. Raport z badań, zostały tu rozwinięte i osadzone w kontekście teoretycznym. Perspektywę interpretacyjną wyznaczają pojęcia habitusu Pierre’a Bourdieu i stylu życia Andrzeja Sicińskiego, co pozwala widzieć picie alkoholu jako praktykę społeczną zakorzenioną w normach i relacjach środowiska teatralnego. Z jednej strony bywa ono elementem etosu artystycznego i rytuałów towarzyszących pracy twórczej, z drugiej – narzędziem nieformalnej presji, gdy odmowa uczestnictwa może skutkować marginalizacją i utratą kapitału społecznego. Analiza wskazuje, że alkohol pełni w teatrze rolę środka integracji i elementu świętowania, ale także czynnika sprzyjającego wykluczeniu.
Możesz również Rozpocznij zaawansowane wyszukiwanie podobieństw dla tego artykułu.
