Artykuł dotyczy nadmiaru procedur mierzenia w polskiej szkole i sprzeciwiających się im praktyk niewymierności podejmowanych przez młodych ludzi. Nadmiar pomiarów w szkole omówiony został w kontekście trzech aspektów procesu edukacyjnego: (1) ilości aktywności i treści programowych, (2) oceniania szkolnego oraz (3) kryteriów i reguł unifikujących indywidualność uczniów. Uczniowskie strategie radzenia sobie z bezmiarem miar w szkole opierają się na relatywizacji, dekoncentracji i rezygnacji z działań. Empiryczną podstawą tekstu są wyniki jakościowych badań doświadczania bezsensu w szkole przez uczniów i uczennice.
Możesz również Rozpocznij zaawansowane wyszukiwanie podobieństw dla tego artykułu.